ebedi hayat

Felah, kurtuluş demektir. Kurtuluş kelimesi değişik çevrelerce farklı şekilde yorumlanır.

Bir fakirin âleminde bu kelime, başını sokacağı rahat bir yuva, karnını yetesiye doyuracağı kadar gıda ve örtüneceği bir elbise olarak canlanır. Kısacası, onun kurtuluştan anladığı, fakirlikten ve dilencilikten azat olmaktır.

Bir hastanın dünyasında, bu kelime, şifa ile eş anlamlıdır. Asker, bu kelimeyi terhis mânâsında anlar, talebe ise okulu bitirme olarak değerlendirir. Mazlumun dünyasında kurtuluş, zalimin ölümüdür.

Uykudan uyandığımızda okumamız tavsiye edilen duada; Peygamberimiz’in diliyle “Bizi öldürdükten sonra dirilten Allah’a hamdolsun. Dönüş yalnız O’nadır”,[5] niyazı yapılmaktadır.

Burada uyku ölüme, uykudan uyanma ise öldükten sonra dirilmeye benzetilmektedir. Bu sabah uykudan uyandığımız gibi mahşer sabahında kabir uykusundan uyanarak dirileceğimiz vurgulanmakta, yeni başladığımız bu günü diriliş gününü gözümüzün önünde canlandırarak yaşamamız istenmektedir.